Thuiswedstrijd
Waarom de Tandartsdag zo goed past bij de mensen van Vitadent? Het is omdat ze gewend zijn te denken in mogelijkheden. Ze zoeken normaal gesproken patiënten op die niet (meer) in staat zijn een tandartspraktijk of mondhygiënist te bezoeken. De reden is dat mensen om fysieke of mentale redenen niet in staat zijn een mondzorgpraktijk te bezoeken. Ze verblijven om diezelfde redenen in een zorginstelling. Het is elke keer zoeken hoe het team iemand zo comfortabel mogelijk kan behandelen. Cassandra Broeksmit, brandmanager bij Vitadent, vindt het ontroerend om te zien hoe liefdevol en geduldig haar tandheelkundige collega’s met de patiënten omgaan. Tijdens deTandartsdag gaat het ook om mensen die niet in staat zijn een mondzorgprofessional op te zoeken. Niet om fysieke of mentale redenen, maar om financiële redenen.
Tandartsdag was een thuiswedstrijd voor Noviacura en Vitadent. Waar zij er normaal gesproken op uit trekken met hun team komen de mensen op deze dag naar hun pand. Daar wacht je een warm welkom. Wachten kan in de gezellige zithoek. Waarna de papieren in orde gemaakt worden en er iemand met je meeloopt naar de bus of camper op de parkeerplaats voor de behandeling. Zo was het terrein bij de Van Nellefabriek plotseling een tandartspraktijk geworden.
Maatwerk
Vitadent zet zich in voor ouderen en mensen met een beperking die niet naar een mondzorgpraktijk kunnen. Voor elk mens wordt bekeken wat de best passende mondzorg is. Kan die zorg het best op de kamer van diegene verleend worden of toch beter in een bus van Noviacura? Maatwerk dus. ‘Het menselijke aspect en het gevoel zit in ons DNA’ zegt Cassandra. ‘Behandelen met de handen op je rug’ vertelt ze verder. ‘Je stelt jezelf eerst de vraag: Wat is belangrijk voor deze persoon. Hoe kunnen we het zo goed mogelijk maken? Dan is goed luisteren heel belangrijk en er wordt bovendien nauw samengewerkt met artsen en bijvoorbeeld een logopedist.
Tijdens de Tandartsdag zet een aantal mondzorgprofessionals zich in voor mensen die geen geld en/of geen verzekering hebben om naar hun gebit te laten kijken. Mensen met gebitsklachten, maar zonder middelen dus. Waarom Vitadent meedoet aan de Tandartsdag? Daar kan Cassandra kort over zijn: ‘Het team is enthousiast om er met zijn allen een mooie dag van te maken. Net zoals ze het voor mensen in zorginstellingen mogelijk maken om zo goed mogelijk mee te blijven doen, geldt dat ook voor mensen die kampen met financiële problemen. Het valt haar op dat veel mensen angstig zijn als ze binnenkomen. Geen wonder natuurlijk. Het is mooi om te zien hoe dankbaar ze zijn en dat het eigenlijk altijd meevalt. Ze zijn zo blij, het voelt voor hen als een nieuwe start.
Dank je wel
Terwijl Cassandra Broeksmit vertelt over wat Vitadent drijft en waar ze voor staan komt er een jongeman binnenlopen. Ze heet hem welkom en checkt de planning. Intussen maakt Yvonne Kipp de papieren in orde. Het is een geoliede machine en het enthousiasme spat er bovendien vanaf. De man is gaan zitten op de bank in de zithoek en wacht tot hij aan de beurt is. Ze lopen strak op schema. Hij zit op zijn telefoon en dan komt tandartsJerôme Palazzi hem ophalen. Hij neemt plaats in de vrachtwagen van Noviacura waar de zon vrolijk naar binnen schijnt. Alles is aanwezig. Kastjes, lades, stoelen, de behandelstoel, een keukentje voor reiniging, een kapstok en een extra stoel waar ik op ga zitten. In het gebouw van Vitadent hangt energie in de lucht, deze vrachtwagen ademt rust. Of zijn het de tandarts en de assistente misschien? De patiënt wijst aan waar hij last heeft. De tandarts vraagt wat er gebeurt is. ‘Gewoon weggerot’ is de reactie van de patiënt. ‘Kan je hem weghalen?’ vraagt hij. Dat kan. De tandarts legt uit wat hij gaat doen en beweegt zijn in blauwe handschoenen gestoken handen rustig. Eerst verdoving. De assistente legt alles klaar dat nodig is en even later zijn de restanten van de kies verwijderd. De tandarts legt nog uit hoe je tandenstokers gebruikt en adviseert om electrisch te gaan poetsen. En de patiënt? Uit zijn ogen spreekt opluchting en hij zegt: ‘Dank je wel’.
