“We gaven mondzorg, maar kregen er zóveel voor terug.”
Projectleider, kwaliteitsmanager en van oorsprong mondhygiënist Mariama is nog zichtbaar onder de indruk van haar reis naar Kenia. Een reis die door Vitadent werd georganiseerd en die voor haar veel verder reikte dan alleen het verlenen van mondzorg. “De ontmoeting met de mensen daar, de warmte, het samenwerken – het raakte me dieper dan ik had verwacht.”
Een andere kijk op het leven
Mariama vertelt hoe ze geraakt werd door de levenshouding van de mensen in het dorp waar het team van Vitadent neerstreek. “Minder drukte meer saamhorigheid en altijd denken in mogelijkheden.” Hoewel de omstandigheden er uitdagend zijn, zag ze vooral kracht. “De gemeenschap is zó sterk. Zelfs als iets lastig was – en dat was het soms echt – kwamen we er samen altijd uit.”
“Dat moet pijn gedaan hebben”
De noodzaak van het project werd snel duidelijk. In drieënhalve dag hielp het team ruim 250 kinderen aan mondzorg. Vooral de kinderen stonden centraal, maar ook volwassenen kwamen aan de beurt – soms na uren lopen. “Een mevrouw van 90 jaar liep kilometers om ons te bereiken. Dan voel je écht: dit doet ertoe.”
Bij het controleren van kindergebitten dacht Mariama regelmatig: “Dat moet pijn gedaan hebben.”
Er is een schrijnend tekort aan tandartsen in het land, zeker buiten de steden. En tóch hielden mensen de moed erin. “De dankbaarheid in hun ogen vergeet ik nooit meer.”
Leren van en mét elkaar
De kracht van het project zat hem niet alleen in wat er gedaan werd, maar vooral in hóé: sámen.
“We willen geen hulp brengen, maar samenwerken. Aansluiten bij wat er al is.” Er werden aan klassen voorlichting gegeven en vijf docenten getraind die nu als ‘aandachtsvelders mondzorg’ verder gaan. “Zij weten nu wat ze kunnen doen bij pijn, valpartijen en hoe je een gebit gezond houdt. Duurzame impact – dat is waar we voor gaan.”
Als het niet kan zoals het moet…
Werken in Kenia vroeg om flexibiliteit. Apparatuur en materialen gingen mee in koffers, werkruimtes werden geïmproviseerd. “We leerden: als het niet kan zoals het moet, dan moet het zoals het kán. En dat werkte!” De samenwerking met Keniaanse tandartsen verliep goed en was hartverwarmend. “Ze werkten keihard, onder enorme druk. Maar de energie, het samen sparren…”
Een glimlach die blijft
Eén moment zal Mariama altijd bijblijven. “Een meisje van 14 jaar, prachtig maar onzeker, durfde bijna niet te lachen.” Door fluorose –een glazuurprobleem door hoge fluoridewaarden – was haar gebit aangetast. “Ze hield haar hand voor haar mond als ze glimlachte.” Na overleg werd besloten haar te behandelen. “Toen ze daarna weer breed durfde te lachen… dat moment, dat vergeet ik nooit.” Ze hielp ons daarna zelfs met assisteren. En weet je wat ze zei? ‘Ik wil tandarts worden.’
Mariama glimlacht. “Als in ieder dorp iemand besluit tandarts te worden na ons bezoek, dan komt het ooit goed.
We hebben daar echt iets in gang gezet. En dat gevoel… dat is werkgeluk.” Op naar ons volgende Vitadent loves Kids in Kenya bezoek in 2026!